Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Η κούκλα της τάξης- 5ο Νηπιαγωγείο Τρίπολης


Η κούκλα της τάξης

Η  πρώτη επαφή με τους νέους μαθητές μας, ήταν  ειλικρινά πολύ καλύτερη από όσα περιμένει συνήθως μια  Νηπιαγωγός από αυτή  τη μέρα. Τα περισσότερα παιδάκια  μας είχαν προηγούμενη εμπειρία από παιδικούς σταθμούς  και δεν τους ήταν δύσκολος ο αποχωρισμός των γονιών τους. Είχαμε βέβαια και λίγα δάκρυα από τα νεοφώτιστα μικρά μας, αλλά κι αυτή είναι μια φυσιολογική αντίδρασή τους  στην αλλαγή που γίνεται στη ζωή τους. Ελπίζουμε πως θα τα κερδίσουμε με μικρά δωράκια....(χα! χα!....αστειάκι).....




...αλλά πρωτίστως με την αγάπη, την υπομονή και την συνεχή προσπάθειά μας .

 Σε αυτό βοήθησε πολύ σήμερα η εμφάνιση στο σχολείο της "κούκλας της τάξης", όπως συνηθίζουμε να λέμε εμείς οι Νηπιαγωγοί. Η έκπληξη που είχαμε ετοιμάσει για τα μικρά μας ήταν η παρουσίαση του Άκη Αρκουδάκη  στο Ολοήμερο τμήμα ,...


και του Λάκη Λαγουδάκη στο Κλασικό.

Οι δυο αυτές γαντόκουκλες βοηθούν πολύ στη γνωριμία με τα παιδιά.  Τους συστηθήκαμε και αυτοί μας είπαν την ιστορία τους, πως βρέθηκαν στο σχολείο μας.
         
    Τα δυο ζωάκια ζούσαν στο κοντινό δάσος μαζί με πολλά άλλα ζωάκια μια πολύ ήρεμη ζωή, με παιχνίδια με τους φίλους τους, και μαθήματα στο σχολείο των ζώων . Η δασκάλα τους, η κυρία Κουκουβάγια πολλές φορές τους είχε μιλήσει για τους ανθρώπους και τα ζωάκια έμαθαν πολλά  για  μας. Όταν μια μέρα το δάσος κινδύνεψε από μια μεγάλη φωτιά, η κυρία Κουκουβάγια συμβούλεψε τους μικρούς μαθητές της να φύγουν γρήγορα για να σωθούν. Ο Άκης και ο Λάκης  μετά από αρκετό τρέξιμο βρέθηκαν έξω από το σχολείο μας που βρίσκεται στην άκρη της πόλης. Τρύπωσαν μέσα από ένα μισάνοιχτο παράθυρο και άρχισαν να τριγυρνούν, να παίζουν με τα παιχνίδια, να ξεφυλλίζουν τα παραμύθια, να ζωγραφίζουν με τα πινέλα και να κάνουν τούμπες πάνω στα στρώματά μας. Τόσο τους άρεσε το σχολείο μας που αποφάσισαν να μείνουν μαζί μας και να κάνουν φίλους τους μικρούς μαθητές μας. 

Η ιστορία των δύο ζώων άρεσε στα παιδιά και άρχισαν να τα αγκαλιάζουν, και να τα χαϊδεύουν.Μάλιστα ζωγράφισαν το δάσος όπου ζούσαν . 






Ο Άκης παρακολουθούσε  όλες τις δραστηριότητες και συμμετείχε ενεργά!


Τα χάδια του άρεσαν πολύ!


 Τα παιδιά ενθουσιάστηκαν περισσότερο όταν τα ζωάκια τραγούδησαν το τραγούδι τους.

Το τραγούδι του Άκη

Είμαι ο Άκης ο Αρκουδάκης, 
ο νέος φίλος απ'το βουνό.
Τρώω το μέλι απ'την κυψέλη 
και στο σχολειό σας τώρα θα ζω. 

Θα 'μαστε φίλοι όλο το χρόνο 
θα με προσέχεις, θα σ' αγαπώ! 
Θα σου μιλάω, θα τραγουδάω,
καμιά βολτίτσα μόνο ζητώ!!!!


Το τραγούδι του Λάκη

Είμαι ο Λάκης ο Λαγουδάκης, 
ο νέος φίλος απ'το βουνό.
Τρώω καρότα, ρίζες και φύλλα
και στο σχολειό σας τώρα θα ζω. 

Θα 'μαστε φίλοι όλο το χρόνο 
θα με προσέχεις, θα σ' αγαπώ! 
Θα σου μιλάω, θα τραγουδάω,
καμιά βολτίτσα μόνο ζητώ!!!!

(Η μουσική είναι από το τραγούδι "Έχω ένα σώμα" των Ζουζουνιών)

.....Η συνέχεια ; ....

Αύριο τα παιδιά θα πάρουν μια φωτοτυπία με το τραγούδι της κούκλας, το οποίο θα στολίσουν με χρωματιστούς μαρκαδόρους και θα το δείξουν στους γονείς για να το τραγουδούν μαζί..

Ακόμα οι δύο αυτές κούκλες πρόκειται να παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς και η βοήθειά τους θα είναι πολύτιμη.Άλλωστε, η κούκλα γενικά, ασκεί μεγάλη γοητεία στη φαντασία των μικρών παιδιών και αποτελεί τρόπο έμμεσο για να περάσουμε μαθησιακά στοιχεία στους μικρούς μαθητές.Ανάμεσα  στο παιδί και το παιχνίδι – κούκλα αναπτύσσεται έντονη συναισθηματική σχέση. Η καθεμιά από αυτές τις κούκλες θα γίνει ο βοηθός της κυρίας και ο καλύτερος φίλος των παιδιών!
Θα είναι αστείος, θα ξέρει πολλές ιστορίες , θα παίζει παιχνίδια  και θα έχει το δικό του σπιτάκι-κουτάκι στο σχολείο μας. 
Όταν όμως ο καιρός περάσει, θα αρχίσει να βαριέται να μένει συνέχεια μόνος του στο σχολείο. Θα είναι πολύ περίεργος να μάθει πώς είναι "ο έξω κόσμος"! 
Θα είναι γεμάτος ερωτήματα..!Μα πού πάμε άραγε όλοι εμείς όταν το μάθημα τελειώνει, πώς περνάμε την υπόλοιπη μέρα μας, πώς είναι τα σπίτια μας και οι οικογένειές μας ;
 Σίγουρα κάποιο βράδυ,  θα "δει" ένα σπουδαίο όνειρο και θα μας το ανακοινώσει το πρωί, με μια καταπληκτική ιδέα! Να μη μένει πια μόνος του τα Σάββατοκύριακα  που δεν έχουμε σχολείο, αλλά να περνά αυτές τις μέρες στο σπίτι κάποιου φίλου! 
Έτσι το κάθε παιδί ,με τη σειρά του, θα έχει τη δυνατότητα να παίρνει την κούκλα μας μαζί του μια Παρασκευή και να την κρατά έως τη Δευτέρα. Θα πρέπει να είναι υπέυθυνο και να την προσέχει ώστε να μην λερωθεί ή χαλάσει. 
Γυρνώντας στο σχολείο θα μοιράζεται την εμπειρία του στην παρεούλα, για το πώς πέρασε το χρόνο του με την κούκλα και πώς αισθάνθηκε.


.....είμαστε σε αναμονή.......

2 σχόλια: