"ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΟΥ
ΚΟΥΤΣΟΦΛΕΒΑΡΟΥ".
Ένα έθιμο
βαθιά ριζωμένο στην παράδοσή μας, μοιάζει με το εγερτήριο κάλεσμα της άνοιξης .Εμπεριέχει
την προσδοκία της ανάτασης της φύσης σε πραγματικό χρόνο αλλά και της
ανθρώπινης ύπαρξης σε ιδεατό τόπο όπου έχει κράτος και εξουσία η άνοιξη.
Και νάτοι
κάποιοι πεισματάρηδες πιτσιρικάδες χρόνια τώρα
με την ίδια επιμονή, πιστοί στο ραντεβού τους την τελευταία μέρα του Φλεβάρη
συγκεντρώνονται ετοιμοπόλεμοι.
«Δένω τα
ντενεκέδια μου να μη μου πάρουν δρόμο»!!
«Το καραβάνι
φεύγει…»
Μεγάλες
παρέες που σέρνουν από γειτονιά σε γειτονιά τα τενεκεδάκια τους και αγωνίζονται
να εξουδετερώσουν τη φθορά του χειμώνα.
Και όλα αυτά
γιατί όπως λέει ο ποιητής: «Την άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις».
«Φεύγα Κουτσοφλέβαρε…
…έμπα Μάρτη
με χαρά….
…και καλή
νοικοκυρά»!!!
Βούιξε κάθε
γειτονιά απ΄ των παιδιών το σαματά!!
Πουλιά κι αγρίμια κρύφτηκαν απ΄ την πολλή…αντάρα!!!
Χαρούμενοι επιστρέφουμε
φέρνοντας το Μάρτη.
Είναι στιγμή ν΄ αναστατώσουμε τους φίλους
μας του Δημοτικού..
Εμείς
κελαηδήσαμε !!!
Ώρα να
σεργιανίσουν και να λαλήσουν στην αυλή
του σχολείου τα μεγαλύτερα αηδόνια!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου