ΠΟΥ ΠΑΣ ΚΑΡΑΒΑΚΙ....

1o ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ

Το Καλοκαίρι μπήκε με υψηλές , ανεβασμένες θερμοκρασίες. Έτσι και εμείς ανεβάσαμε  τους ρυθμούς μας  για να ασχοληθούμε αυτές τις τελευταίες μέρες,  όσο γίνεται πιο δημιουργικά με τη «θάλασσα ,το απέραντο γαλάζιο, τα καράβια, την ακρογιαλιά».

Ξεκινάμε, λοιπόν, να ερευνήσουμε τι  ενδιαφέρει τα παιδιά και ποιές είναι οι απόψεις, οι σκέψεις , τα βιώματα τους, οι οποίες θα θεωρηθούν ως  πρόσφορο έδαφος για περαιτέρω ενασχόληση.

 Θέτουμε ,ως στόχο να ανακαλέσουν  τα παιδιά από μνήμης εικόνες ,στο άκουσμα ενός ηχητικού καλοκαιρινού  αποσπάσματος (Παράθυρο στην εκπαίδευση του παιδιού, τεύχος 70 αρθ,14) και απελευθερώνοντας την καλλιτεχνική τους έκφραση  και δημιουργικότητα, να χρησιμοποιήσουν  διαφορετικά υλικά και εργαλεία  προκειμένου να συνθέσουν από κοινού ένα ομαδικό κολάζ. Απαραίτητη , βέβαια, κρίνεται η συνεργασία και συλλογικότητα καθώς θα εργαστούν αρχικά σε μικρές ομάδες και έπειτα η κάθε ομάδα αφού παρουσιάσει στους θεατές-ακροατές (υπόλοιπα παιδιά) το έργο της θα το τοποθετήσει στην κατάλληλη επιφάνεια του κολάζ. Επίσης , πρέπει να συζητήσουν ποιο θα είναι το θέμα τους και πως θα το αποδώσουν εικαστικά όλοι μαζί στην ομάδα τους. Στην  επιλογή του θέματος υπήρχαν πολλές εναλλακτικές καθώς το ηχητικό ερέθισμα πρόσφερε κατευθύνσεις (ακούγονται τζιτζίκια , γλάροι, παφλασμοί κυμάτων).

Τα παιδιά χωρίστηκαν με τόκο σε μικρές ομάδες και αφού έγινε καταμερισμός εργασιών- ευθυνών  απασχολήθηκαν δημιουργικά ,

ακούγοντας ταυτόχρονα το ηχητικό ερέθισμα. Έτσι, απέδωσαν με πλούσια σχέδια και  χρώματα (ακόμη και με λεπτομέρεια)το θέμα τους. Αξιοσημείωτο είναι ότι  η ομάδα που έφτιαξε καράβια ,αυτό είχε συμφωνήσει εκ των προτέρων ως θέμα, κέντρισε το ενδιαφέρον των υπολοίπων, η οποία ομάδα χειροκροτήθηκε έντονα στην παρουσίαση του έργου της.  Η πλειοψηφία των παιδιών εξέφρασε μάλιστα την επιθυμία,  σε επόμενη φάση, να φτιάξουμε με χαρτοδιπλωτική καράβια (πρόταση παιδιού που είχε δει πρόσφατα σε βάπτιση που είχε πάει  με ναυτικό θέμα, η οποία   βρήκε αμέσως απήχηση).  Τα παιδιά κατάφεραν να  έρθουν σε επαφή με τον άλλον  και μπόρεσαν να κατανοήσουν και να  σεβαστούν  την ιδιαιτερότητα του, μέσα από αυτόν τον εναλλακτικό δίαυλο επικοινωνίας. Παρακάτω φαίνεται η ενασχόληση ομαδικά και το αποτέλεσμα της συνολικής, από κοινού, εργασίας .Ιδού τα επιτεύγματα τους:

 

Το θέμα ,όπως ανέκυψε από την παραπάνω δραστηριότητα, ήταν  «τα καράβια». Προκειμένου να  αποκτήσουν γνώσεις σχετικές με το αντίστοιχο θέμα τα παιδιά αναζήτησαν  στο internet  πληροφορίες και πίνακες ζωγραφικής (καθώς είναι εξοικειωμένα με αυτόν τον τρόπο δουλειάς). Οι πληροφορίες ήταν λιγοστές γιατί ο χρόνος για την υλοποίηση του θέματος ήταν περιορισμένος. Όμως, η ενασχόληση με τους πίνακες ζωγραφικής ήταν έντονη αφού το θέμα είναι συγκεκριμένο , άπτεται των εμπειριών των παιδιών και  τους είναι ιδιαίτερα οικείο αφού όλη τη χρονιά σε κάθε σχεδόν θεματική ενότητα αξιοποιήσαμε δημιουργικά τα έργα τέχνης. Έτσι, λοιπόν, επιλέξαμε με τα παιδιά πίνακες που απεικόνιζαν βάρκες ή καραβάκια. Έπειτα, παίξαμε το παιχνίδι των αινιγμάτων ,δηλ., ένα παιδί ξεχώριζε από το ταμπλό ένα έργο τέχνης, έφτιαχνε σχετικό αίνιγμα, χρησιμοποιώντας τις εικόνες, σχέδια  –  κλειδιά  και το παρουσίαζε στα υπόλοιπα παιδιά της παρεούλας. Εμείς ,στο ρόλο του γραφέα, είχαμε τοποθετήσει ένα φύλλο χαρτί  κάτω από τον πίνακα ζωγραφικής και το παιδί μας υπαγόρευε τι να γράψουμε.

 

 

 

 

Σε δεύτερη φάση, τα παιδιά απομονώνοντας  στο μυαλό τους το έργο τέχνης που τα εντυπωσίασε, έδωσαν τη δική τους καλλιτεχνική απόδοση. Μάλιστα, η ζωγραφική τους ήταν περίτεχνη που με υπερηφάνεια την καρφίτσωσαν κάτω από τον αντίστοιχο πίνακα. Αξιοσημείωτο είναι ότι  πριν την καρφιτσώσουν , έπαιξαν, μεταξύ τους το παιχνίδι,  όπως το ονόμασαν: «  Βρες ποιος είναι ο πίνακας που ζωγράφισα!».

 

Σειρά, κατόπιν, είχε η επιθυμία των παιδιών ,  η χαρτοδιπλωτική. Αφού μοιράσαμε άσπρα χαρτιά Α4 , δείξαμε στα παιδιά την όλη διαδικασία , υπομονετικά  ένα –ένα όλα τα βήματα, όπου κάποια παιδιά τα κατάφεραν. Μάλιστα , ανέλαβαν  και την πρωτοβουλία χωρίζοντας τα υπόλοιπα  παιδιά σε μικρές ομάδες , να τα βοηθήσουν για να ολοκληρώσουν και εκείνα τα καραβάκια τους. Έπειτα ,χρησιμοποιώντας κηρομπογιές στόλισαν με όμορφα σχέδια και χρώματα  τα καραβάκια. Κάποιοι  θέλησαν να διπλώσουν και χρωματιστά Κάνσον και να φτιάξουν φινιστρίνια με κοχυλάκια. Μετά, τους ζητήσαμε ακούγοντας το τραγούδι “you are my sunshine” να ταξιδέψουν όχι σε γνωστούς προορισμούς δηλ. ελληνικά νησιά ( τα είχαμε δείξει νωρίτερα  στο χάρτη όπου τα ονομάσαμε  και είπαμε τη διαφορά τους από τις παραθαλάσσιες περιοχές) αλλά σε άγνωστους προορισμούς.  Είπαμε, λοιπόν, « Τα καραβάκια σας ξεκινούν  από το λιμάνι ,ανοίγονται στα πέλαγα, αρμενίζουν στη θάλασσα και κατευθύνονται κάπου αλλά πού; Οι απαντήσεις των παιδιών ήταν οι εξής:-στο όνειρο, -στην αγάπη, -στα παιδικά χαμόγελα, -στη φιλία, -στη σκέψη, - στην ευτυχία,-στο θάρρος, -στη χαρά . Μετά από σχετική συζήτηση που έγινε  για τις παραπάνω έννοιες, τα παιδιά θέλησαν να τα κολλήσουν όλα μαζί σε ένα μεγάλο  μπλε χαρτόνι  Κάνσον (που απεικόνιζε τη θάλασσα) και έτσι να δώσουν ιδιαίτερη αξία στην έννοια της συλλογικότητας ,φιλίας και της ανάγκης συνύπαρξης με τον άλλον (συζήτησαν που θα βάλουν τα καραβάκια τους και ποιον θα έχουν δεξιά , αριστερά, πάνω και κάτω και είπαμε ότι μπορεί να έχουμε διαφορετικά θέλω αλλά το βασικό είναι ότι  θα ταξιδέψουμε όλοι  μαζί στην ίδια θάλασσα  με τα κύματα της ,τις φουρτούνες της , τη γαλήνη της). Τέλος, με το ηχητικό ερέθισμα , το τραγούδι  “you are my sunshine” ,  τα παιδιά κρατώντας δύο μακρόστενα τούλια, ένα σε γαλάζιο και ένα σε άσπρο, αυτοσχεδίασαν και μπόρεσαν

·         Να τα κινήσουν ρυθμικά πάνω κάτω, δεξιά αριστερά

·         Να τα σηκώνουν ψηλά , να τα κατεβάζουν χαμηλά

·         Να τα κουνάνε μπρος πίσω σαν κούνια

·         Να τα κουνάνε, εναλλάξ ,σαν τραμπάλα.

·         Και σε συνδυασμό με τις ηλιαχτίδες (παιδιά που κρατούσαν κίτρινες κορδέλες) να τα πλέξουν σε  διάφορους σχηματισμούς.

Στο τέλος εμφανίστηκαν το παιδί με το καράβι που το κινούσε επάνω στη θάλασσα(τούλια) και το παιδί που φορούσε σωσίβιο και κολυμπούσε στα ήρεμα –γαλήνια νερά της θάλασσας. Οι μαθητές κατάφεραν ακολουθώντας το ρυθμό του τραγουδιού να απελευθερώσουν τις εκφραστικές δυνατότητες του σώματος και να απολαύσουν ένα δημιουργικό χορό.

Παρακάτω , δίνεται η δουλειά των παιδιών.

Τέλος , τις γνώσεις που απέκτησαν τα παιδιά τις αποτύπωσαν μέσω ζωγραφικής με λαδομπογιές στις χάρτινες τσαντούλες όπου θα τοποθετήσουμε τους φακέλους τους , το αναμνηστικό τους ,το dvd των γιορτών μας και την καλοκαιρινή  κατασκευούλα τους. Τα καραβάκια τους μοναδικά, όπως φαίνονται.

Τα παιδιά γνώριζαν ήδη αρκετά πράγματα για τα καράβια και θέλησαν να τα μοιραστούν μαζί μας, όμως ο χρόνος μας πίεζε. Βέβαια, η γνώση αυτή τα έκανε να συμμετέχουν ακόμη πιο ενεργά και βοήθησε να εμπλουτίσουν τη σκέψη τους με νέα γνώση και να καλλιεργήσουν τη γλωσσική τους ικανότητα. Ανέλαβαν τα ίδια την ευθύνη για τις δικές τους δουλειές  , δραστηριότητες, ήταν αφοσιωμένα σε αυτές  και το αποτέλεσμα τους ,τα ικανοποίησε. Εξέφραζαν τις απόψεις τους στην υπόλοιπη τάξη και αντιμετώπιζαν με σεβασμό αυτούς που διαφωνούσαν μαζί τους. Προσέφεραν υποστήριξη το ένα στο άλλο. Όταν ,για παράδειγμα, κάποιος μαθητής δυσκολευόταν να πραγματοποιήσει κάτι,( π.χ η χαρτοδιπλωτική  για καράβι) οι συμμαθητές του έσπευδαν να προσφέρουν τη βοήθεια τους για να ολοκληρωθεί το έργο του. Οι παραπάνω δραστηριότητες ήταν ενοποιημένες και είχαν στόχο την καλύτερη προσέγγιση του θέματος , με τρόπο κατανοητό και ευχάριστο για τα παιδιά. Ακόμη και τα πιο δειλά παιδιά κατάφεραν να ξεπεράσουν τις όποιες αναστολές τους και να εκφραστούν ελεύθερα μέσα στην τάξη. Τέλος, τα παιδιά κατανόησαν πολλά πράγματα και όσα έλαβαν χώρα (θα μπορούσε το θέμα σαφώς να προσεγγιστεί με παραπάνω δραστηριότητες) ήταν για εκείνα μια έντονη εμπειρία  που θα τους μείνει βαθιά χαραγμένη.