28η Οκτωβρίου… ΒΙΒΛΙΑ – ΤΕΧΝΗ – ΦΑΝΤΑΣΙΑ! Νηπιαγωγείο Παράλιου Άστρους

28^η Οκτωβρίου… ΒΙΒΛΙΑ – ΤΕΧΝΗ– ΦΑΝΤΑΣΙΑ!

Φέτος, στο πλαίσιο της συζήτησής μας για την 28^η Οκτωβρίου κι αφού κάναμε μια πρώτη εισαγωγή  στο θέμα, ασχοληθήκαμε με:

• ·         το παραμύθι  του Παπαθεοδούλου   «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» 
• ·          τον πίνακα του Picasso «Το παιδί και το περιστέρι»
• ·         την ελληνική σημαία και τις σημαίες των ομάδων μας.

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά..

Διαβάσαμε και συζητήσαμε το παραμύθι του Αντώνη Παπαθεοδούλου «Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο» κι ύστερα το  δραματοποιήσαμε σε μια προσπάθεια να εκφραστούν τα παιδιά δημιουργικά. Απολαύσαμε την πρωτότυπη εικονογράφηση του βιβλίου και το ιδιαίτερο σενάριό του, καθώς στις σελίδες του συναντήσαμε μια πόλη που αρχικά έμοιαζε ίδια με όλες τις άλλες αλλά τελικά ήταν διαφορετική αφού μάλιστα κατάφερε με τον τρόπο της να διώξει τον Πόλεμο χωρίς όμως να κάνει κι η ίδια πόλεμο!!

 Σύμφωνα με τον συγγραφέα και το ευφάνταστο σενάριό του,  στην πόλη αυτή υπήρχε μια πλατεία με ένα άγαλμα.. αλλά το άγαλμα ενώ αρχικά ήταν ακίνητο και  σοβαρό, όταν στέκονταν και το κοιτούσαν πολλοί άνθρωποι μαζί, ντρεπόταν και έβαζε τα γέλια!!

Υπήρχε επίσης στην πόλη μια πλατεία με σιντριβάνι… αλλά το νερό στο σιντριβάνι χόρευε στο άκουσμα μουσικής κι επίσης εκτοξευόταν και πότιζε όλες τις γλάστρες και τα λουλούδια της πόλης.

Ακόμη υπήρχε ένα πάρκο που τα δέντρα έλεγαν παραμύθια σε όποιον τα πλησίαζε μέχρι που τον αποκοίμιζε.

Τέλος υπήρχε ένα μουσείο που τα πορτρέτα του άλλαζαν χρώμα και διάθεση ανάλογα με το συναίσθημα εκείνου που τα κοιτούσε.

Στην πόλη αυτή εμφανίστηκε μια μέρα ο πόλεμος… κι όλα ήθελε να τα αλλάξει και να τα πάρει δικά του! Το μόνο όμως που κατάφερε ήταν να εκνευριστεί τόσο πολύ αυτός κι ο στόλος του με τα χαμογελαστά αγάλματα, τα σιντριβάνια που τους κατέβρεχαν, τα δέντρα που τους μιλούσαν και τα πορτρέτα του μουσείου που ζωντάνευαν … που στο τέλος τα παράτησαν όλα κι έφυγαν από την πόλη!!

Συνεχίζοντας τις δραστηριότητες μας…

 Άλλη μέρα γνωρίσαμε τον πίνακα του Picasso «Το παιδί και το περιστέρι».

Παρατηρήσαμε τον πίνακα και μιλήσαμε γι’ αυτόν..(για την εικόνα του, τα χρώματά του, τα συναισθήματα του παιδιού, το περιστέρι και τη σημασιολογία του περιστεριού). Μιλήσαμε για τον Πικάσο και μιας κι είχαμε  αναρτημένο τον παγκόσμιο χάρτη στην παρεούλα, εντοπίσαμε και τη χώρα καταγωγής του ζωγράφου. Συνδέσαμε το περιστέρι με την έννοια της ελευθερίας και ζωντανέψαμε τον πίνακα αφού τον αποδώσαμε με το σώμα μας!

Στη συνέχεια πήραμε τη θέση του ζωγράφου και ζωγραφίσαμε κι εμείς τον πίνακα με τον τρόπο  που μπορούσαμε.

Την επόμενη μέρα επεξεργαστήκαμε στην τάξη μας τη σημαία της χώρας μας. Μιλήσαμε για τα χρώματά της και τις λωρίδες της και τη συγκρίναμε με σημαίες άλλων χωρών.

Κάναμε παιχνίδια με τις σημαίες των άλλων χωρών ( ομαδοποιήσεις ως προς κάποιο κριτήριο , αντιστοιχίσεις κτλ.) Και κάποιες σημαίες που γνώριζαν τα παιδιά, τις κολλήσαμε στον παγκόσμιο χάρτη στην αντίστοιχη χώρα.

 Στη συνέχεια σκεφτήκαμε, ότι όπως οι χώρες έχουν τη δική τους σημαία με τα δικά της σχέδια και χρώματα, να φτιάξουμε κι εμείς τις δικές μας σημαίες των ομάδων μας!! Έτσι τα παιδιά σε ομάδες πήγαν στα τραπεζάκια όπου εκεί βρήκαν διάφορα υλικά για να συνεργαστούν και να φτιάξουν από κοινού μία σημαία, τη σημαία της ομάδας τους!

Οι ομάδες εργάστηκαν πυρετωδώς… με χαρτιά, μαρκαδόρους, ψαλίδια και άλλα…

Όταν κάθε ομάδα τελείωσε με τη σημαία της, τα μέλη κάθε ομάδας παρουσίασαν με χαρά και αυτοπεποίθηση στην ολομέλεια τη σημαία της ομάδας τους και την περιέγραψαν.

Με αφορμή το ότι  βρεθήκαμε να έχουμε καινούριες σημαίες, κατασκευασμένες από εμάς και τη φαντασία μας.. κι επηρεασμένοι από το ποίημα που έλεγε ένα κοριτσάκι κάθε πρωί στις πρόβες :     «Της πατρίδας μου η σημαία έχει χρώμα γαλανό

                                      Και στη μέση χαραγμένο έναν κάτασπρο σταυρό…» …

Κάναμε μια πρώτη επαφή με την παραγωγή ποιητικoύ λόγου και προσπαθήσαμε να φτιάξουμε κι εμείς τα δικά μας ποιήματάκια για τις σημαίες των ομάδων μας. 

Τέλος, βάλαμε κοντάρι στις σημαίες και κάθε ομάδα παρέλασε στην τάξη με τη σημαία της υπό το άκουσμα του σχετικού εμβατηρίου και τα χειροκροτήματα των υπολοίπων παιδιών.

Κάνοντας μια ανακεφαλαίωση

… Οι μέρες για την προετοιμασία της εθνικής επετείου περνούσαν ευχάριστα και δημιουργικά. Το πρωτότυπο παραμύθι του Παπαθεοδούλου διασκέδασε τα παιδιά και η δραματοποίησή του τα ξεσήκωσε και τα έκανε να ζητούν επίμονα να το παίξουμε πάλι και πάλι… ειδικά τη σκηνή των πορτρέτων! Όσον αφορά τον πίνακα του Picasso έδειξαν επίσης ενδιαφέρον και μεγάλη συμμετοχή στην αναπαράσταση του πίνακα! Επίσης στην απόδοση του πίνακα μέσα από τη ζωγραφική, τα παιδιά πραγματικά κατέβαλαν προσπάθεια να αποδώσουν όσο πιο πιστά μπορούσαν τον πίνακα, παρότι είναι ακόμα αρχή της χρονιάς και γενικά δυσκολεύονται λιγάκι με τη ζωγραφική! Επίσης, οι επαναλαμβανόμενες δραστηριότητες σε ομάδες που γίνονται γενικά, τους μαθαίνουν σιγά σιγά να συνεργάζονται και να μοιράζονται.. να συνδημιουργούν και να σέβονται. Σχετικά με τις σημαίες δούλεψαν ήρεμα και δημιουργικά και με χαρά παρουσίασαν το αποτέλεσμα της δουλειάς τους στους υπόλοιπους. Τέλος, η προσπάθεια για παραγωγή ποιητικού λόγου τους δυσκόλεψε λιγάκι αλλά το αποτέλεσμα τους γέμισε χαρά. Άλλωστε ήταν μια πρώτη επαφή των παιδιών με κάτι τέτοιο και η προσπάθειά τους είναι που μετράει.

Βιβλιογραφία

 Παπαθεοδούλου,Α. (2010). Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο.Αθήνα: Πατάκη.