Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ ΤΟΥ 1ου ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΗΣ

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΩΝ
1ο Νηπιαγωγείο Μεγαλόπολης
ΕΙΣΑΓΩΓΗ:Ο Τζιάννι Ροντάρι στο βιβλίο του Γραμματική της Φαντασίας γράφει :<<Μια πέτρα που ρίχνουμε στα νερά μιας λιμνούλας προκαλεί ομόκεντρα κύματα , που απλώνονται στην επιφάνεια παρασέρνοντας στην κίνησή τους, σε διαφορετικές αποστάσεις, με διαφορετικά αποτελέσματα,το νούφαρο και το καλάμι, τη χάρτινη βαρκούλα και το φελλό του ψαρά.....Αμέτρητα γεγονότα ή μικρογεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο σε ελάχιστο χρόνο>> .Και αλλού ,συνεχίζει:<<Με τον ίδιο τρόπο , μια λέξη που πέφτει τυχαία στο μυαλό μας δημιουργεί κύματα στην επιφάνεια και στο βάθος, προκαλεί μια αταλάντευτη σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων,παρασύρωντας στην πτώση της ήχους και εικόνες......που ξυπνά την εμπειρία και τη μνήμη,τη φαντασία και το ασυνείδητο , και η οποία γίνεται πιο περίπλοκη επειδή το ίδιο το μυαλό δεν παρίσταταται παθητικά στην εμφάνιση όλων αυτών, αλλά επεμβαίνει σ΄αυτήν συνεχώς , για να δεχτεί και να απορρίψει , να συνδέσει και να λογοκρίνει να οικοδομήσει και να καταστρέψει>>.
Αποδεχόμενοι αυτές τις απόψεις, προσπαθήσαμε να κινητοποιήσουμε τα παιδια να δημιουργήσουν χωρισμένα σε δυο ομάδες μια ιστορία για το παιχνίδι τους.Στην δική μας περίπτωση η <<πέτρα >>του Ροντάρι ήταν το αντικείμενο -παιχνίδι το οποίο θα παράσερνε την φαντασία των παιδιών , θα προκαλούσε αλυσιδωτές αντιδράσεις και το τελικό προιόν της αντίδρασης θα ήταν η δημιουργία μιας μικρής ιστορίας για την βιβλιοθήκη της τάξης.
ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
 Ετοιμάσαμε στα παιδιά 4 καρτελάκια  που έδειχναν την εικόνα μιας σβούρας και 4 καρτελάκια  με την εικόνα μερικών βόλων.Τα καρτελάκια τοποθετήθηκαν στη συνέχεια στο πέτο των παιδιών με clip.
Παράλληλα σε δυο τραπέζια είχαν τοποθετηθεί στο ένα μια ξύλινη σβούρα  και ένα χαρτί Α3 και στο άλλο  μερικοί γυάλινοι βόλοι και ένα χαρτί Α3 .
 

 
   Ενώ έπαιζε ένα μουσικό κομμάτι τα παιδιά κινήθηκαν στο χώρο και έπρεπε να βρουν τα παιδιά που είχαν στο πέτο τους το ίδιο παιχνίδι.Μετά κάθε ομάδα έπρεπε να καθίσει στο τραπέζι που υπήρχε το αντίστοιχό της παιχνίδι.
Τα παιδιά μόλις βρήκαν τη θέση τους στο τραπέζι έπρεπε αρχικά να  παρατηρήσουν  το παιχνίδι χωρίς να το αγγίξουν.Στη συνέχεια καθένας με τη σειρά του πήρε στα χέρια του το παιχνίδι  και αφού το περιεργάστηκε είπε μια λέξη για αυτό.Η λέξη ζωγραφίστηκε στο χαρτί και τα παιδιά την έγραψαν όπως μπορούσαν.Η ίδια διαδικασία ακολουθήθηκε και από τις δυο ομάδες προσέχοντας να μην πουν μια λέξη που την είχε ήδη πει ο διπλανός τους.
 

 

 

Στη συνέχεια τα μέλη των ομάδων έπρεπε να πουν μια πρόταση για το παιχνίδι που είχαν μπροστά τους με τον περιορισμό και αυτή τη φορά ότι κανένας δεν έπρεπε να επαναλάβει μια πρόταση που είχε ειπωθεί.

 

 
 

  

 

 
 

  

Στο τέλος οι ομάδες συνεργάστηκαν και δημιούργησαν δυο ιστορίες για τα παιχνίδια τους.
Τα παιδιά ανταποκρίθηκαν σε μεγάλο βαθμό. Τους άρεσαν τα καρτελάκια , η μουσική , τα παιχνίδια που πήραν στα χέρια τους και τα παρατηρούσαν. Δεν δυσκολεύτηκαν να βρουν λέξεις και προτάσεις για το παιχνίδι τους και μετά στη δημιουργία της ιστορίας έλεγαν τη γνώμη τους .Ενθουσιάστηκαν με την εικονογράφηση και μάλιστα καθένας διάλεξε μόνος του τη σκηνή από την ιστορία που ήθελε να ζωγραφίσει. Στο τέλος αφού βάλαμε το εξώφυλλο μέτρησαν αν τώρα έφταναν όλα τα βιβλία που είχαμε φτιάξει να πάρει ο καθένας από ένα στο σπίτι(έχουμε θέσει ως στόχο να φτιάξουμε τόσο βιβλία ώστε να μπορεί ο καθένας να πάρει στο τέλος από ένα στο σπίτι του). Αλλά έχουμε ακόμα να δημιουργήσουμε αρκετές ιστορίες..







 

 


 

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας άνθρωπος.
Πήρε ένα κομμάτι ξύλο και σχεδίασε μια σβούρα.
Της έφτιαξε μια μύτη και ένα ξύλο για να την κρατάει.
Της έβαλε σχέδια και χρώματα. Μετά την πήγε σε ένα
μαγαζί για να την πουλήσει.
 



 




Μια μέρα μπήκε στο μαγαζί ένα κοριτσάκι που το έλεγαν Λυδία.
Η Λυδία πήρε τη σβούρα , την πλήρωσε και πήγε σπίτι της.
 
 

Έπαιξε με τη σβούρα και ύστερα την άφησε για να πάει
στο φαρμακείο.


 


Η σβούρα μπήκε στο δωμάτιο της
Λυδίας και βρήκε τις μπογιές της.


Βάφτηκε μωβ, μπλε , άσπρο, κίτρινο , πορτοκαλί.





Ύστερα μπήκε στο μπάνιο και  έκανε ντους ,
 σκουπίστηκε και βγήκε έξω από το σπίτι.





Πήγε στην παιδική χαρά. Έκανε τσουλήθρα και γύρω –γύρω.
Μετά κρύφτηκε πίσω από την τσουλήθρα.



  



Η Λυδία με τη φίλη της την έψαχναν αλλά δεν την βρήκαν πουθενά.


 
Την βρήκαν κάτω από την τσουλήθρα





 


Η Λυδία την πήρε στο σπίτι της και από τότε έπαιζαν κάθε μέρα μαζί.


ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΜΑΣ:Τα παιχνίδια κινητοποίησαν τη φαντασία των παιδιών .Οι σκέψεις τους και οι απόψεις τους έγιναν λέξεις ,οι λέξεις έγιναν προτάσεις  που μοιράστηκαν και έγιναν αφορμή για διαπραγμάτευση στην ομάδα,οι προτάσεις έγιναν  ιστορίες οι οποίες  καταγράφηκαν στο χαρτί από την εκπαιδευτικό , και εικονογραφήθηκαν από τα ίδια τα παιδιά.
 




ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:
  1. Ροντάρι,Τ.(1994).Η Γρμματική της φαντασίας. Αθήνα: Τεκμήριο.
  2. Κάντζου, Ν.(2012). Κάθε ομάδα... Ένα αντικείμενο... Μια ιστορία.  Σύγχρονο Νηπιαγωγείο.89/93-95.









 
 

1 σχόλιο:

  1. Εξαιρετική προσπάθεια απο τους νηπιαγωγούς, υπεροχή παιδική εικονογράφηση και ευφάνταστες ιστοριουλες! Μπράβο σε όλους σας, πάντα τέτοια!!!

    Μια μαμά απο τον Πειραιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή