1ΘΕΣΙΟ ΟΛΟΗΜΕΡΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΠΑΡΑΛΙΟΥ ΑΣΤΡΟΥΣ

«Διαδραστική Χριστουγεννιάτικη γιορτή»

Έχοντας προηγηθεί ένα πλήθος Χριστουγεννιάτικων δραστηριοτήτων που αναγράφονταν στο «Εορταστικό Καλαντάρι» της τάξης μας (έχει προηγηθεί άλλη ανάρτηση με τίτλο «Εορταστικό Καλαντάρι Χριστουγέννων» ) φτάσαμε στην τελευταία ημέρα λειτουργίας των σχολείων πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων! Την ημέρα αυτή συνηθίζαμε να προσκαλούμε τους γονείς ως θεατές και να τους παρουσιάζουμε μαζί με τα παιδιά το αποτέλεσμα των προβών μας, που ήταν κάποιο όμορφο θεατρικό.
Στην περίπτωσή μας όμως τα πράγματα δε θα μπορούσαν να γίνουν έτσι! Έχοντας ‘’ανοιχτή την πόρτα’’ του νηπ/γείου μας για πολλές μέρες στους γονείς, έχοντας διασκεδάσει αρκετά κι έχοντας δώσει την ευκαιρία στους γονείς να περάσουν δημιουργικό χρόνο με τα παιδιά τους μέσα στην τάξη… η τελευταία ημέρα δε θα μπορούσε να έχει άλλο ύφος! Θέλαμε τη μέρα αυτή οι γονείς να μην έρθουν απλώς για να καμαρώσουν κα να χειροκροτήσουν τα παιδιά τους, αλλά να έρθουν για να συμμετάσχουν και να παίξουν μαζί τους! Θέλαμε η μέρα αυτή να είναι το κλείσιμο ενός προγράμματος σύγχρονου, Διαδραστικού, που να προάγει τη συνεργασία γονέα-παιδιού-εκπαιδευτικού, να εμπλέκει ενεργά τους γονείς, να αγγίζει το θέμα της διαπολιτισμικότητας, να έχει αρχή μέση και τέλος, να έχει συνοχή και νόημα, όλοι να συμμετέχουν το ίδιο, όλοι να χαρούν και να διασκεδάσουν !!
Μέσα από συνεργασία μεταξύ των δύο εκπαιδευτικών, καταιγισμό ιδεών, ιδέες που κατέληξαν στα σκουπίδια κι άλλες που διατυπώθηκαν ‘’μισές’’ από τη μία συνάδελφο και ολοκληρώθηκαν όμορφα από την άλλη… καταλήξαμε κι υλοποιήσαμε τα παρακάτω:

• Οι καρέκλες της τάξης είχαν τοποθετηθεί σε ημικύκλιο και κάθε παιδί θα καθόταν μαζί το γονέα του.

• Μπροστά από το ημικύκλιο, στη μέση, τοποθετήθηκε ομαδική εργασία των παιδιών με ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο και όλοι είχαν οπτική επαφή σε αυτό!

• Πίσω από κάθε κόκκινη μπάλα του δέντρου και κάθε κουτί δώρου υπήρχε μια εντολή – οδηγία παιχνιδιού που θα έκαναν τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους ή τα παιδιά μόνα τους ή οι γονείς μόνοι τους! Οι μπάλες και τα δώρα αντιστοιχούσαν στο συνολικό αριθμό των παιδιών της τάξης μας (24).

• Για να αρχίσει η γιορτή μας με έναν τρόπο δίκαιο και δημοκρατικό προς όλους, κάθε παιδί διάλεξε στην τύχη μέσα από ένα καλάθι, ένα χάρτινο έλατο που έφερε έναν αριθμό. Τα δέντρα ήταν 24 όσα και τα παιδιά και κάθε παιδί το κρέμασε μπροστά στο στήθος του. Οι αριθμοί αυτοί όριζαν τη σειρά προτεραιότητας στο παιχνίδι της γιορτής. Το παιδί με το έλατο Νο1 άρχισε πρώτο κ.ο.κ. …

• Κάθε παιδί σηκωνόταν μαζί με το γονέα του και γύριζε μία από τις κόκκινες μπάλες που κρέμονταν στο δέντρο ή ένα από τα κουτιά δώρα που βρίσκονταν κάτω από αυτό. Ο γονέας διάβαζε δυνατά την οδηγία που ήταν γραμμένη πίσω!

Οι οδηγίες χωρίζονταν σε 4 κατηγορίες :

1. Τραγούδι από μεγάλους και μικρούς

2. Τραγούδι από τους μεγάλους

3. Κυνήγι ευχών

4. Χορός των αστεριών.

Το «Τραγούδι από μεγάλους και μικρούς» αφορούσε συγκεκριμένους τίτλους χριστουγεννιάτικων τραγουδιών που τραγούδησαν τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους.

Το «Τραγούδι από τους μεγάλους» αφορούσε τους γονείς κι όλους τους ‘μεγάλους’ παρευρισκόμενους της τάξης, οι οποίοι τραγούδησαν τα κάλαντα Χριστουγέννων, τα Κάλαντα Πρωτοχρονιάς κι ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι της επιλογής τους.

Το «Κυνήγι ευχών» αφορούσε ένα αίνιγμα που περιέγραφε κάποια γωνιά παιχνιδιού μες την τάξη (π.χ. γωνιά βιβλιοθήκης - γωνιά καβαλέτου κτλ) και τα παιδιά έπρεπε να λύσουν το αίνιγμα, να μαντέψουν σε ποια γωνιά γίνεται αναφορά και να κατευθυνθούν προς τα εκεί ώστε να βρουν κάποια ευχή κρυμμένη και τυλιγμένη σε χαρτί. Οι ευχές δεν ήταν μόνο ελληνικές αλλά είχαμε και ευχές από Καναδά, Αλβανία και Ρουμανία.. χώρες καταγωγής μαθητών της τάξης μας.

Τέλος, ο «χορός των αστεριών» αφορούσε τα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι υπό τον ήχο του τραγουδιού amelie έκαναν ζευγάρια και χόρεψαν μες την τάξη. Πάνω από τα κεφάλια τους υπήρχαν αστέρια κρεμασμένα με μανταλάκια σε σκοινιά ..κι όσο γονείς και παιδιά χόρευαν, εμείς ελευθερώναμε 4-5 αστέρια από τα μανταλάκια. Τα αστέρια έπεφταν στο πάτωμα και όποιο παιδί έπιανε το αστέρι (κάθε παιδί επιτρεπόταν να πιάσει ένα μόνο αστέρι, ώστε να μπορέσουν να παίξουν όλοι) πήγαινε με τον γονέα του σε ένα τραπέζι και έγραφαν πάνω στο αστέρι μια ευχή. Ύστερα τα αστέρια –ευχές τα τοποθετούσαν όλα μαζί σε ένα κουτί που υπήρχε για αυτό το σκοπό..το ευχόκουτο.

Όταν όλες οι κόκκινες μπάλες και τα δώρα του δέντρου γύρισαν κι ανοίχτηκαν..το μόνο που εξακολουθούσε να είναι γυρισμένο και κλειστό ήταν το αστέρι της κορυφής!! Γυρίσαμε λοιπόν και το αστέρι για να διαπιστώσουμε ότι μας περίμενε μια εκπληξη…

Όταν η γιορτή έφτασε στο τέλος της, τα αστέρια- ευχές μοιράστηκαν τυχαία μέσα από το ευχόκουτο σε όλους τους γονείς…

Απολαύσαμε γλυκιές και αλμυρές λιχουδιές που οι γονείς είχαν την ευγενή καλοσύνη να φέρουν στο σχολείο…. Και ανάμεσα στις αλμυρές και γλυκές μπουκιές, ζητήσαμε από τους γονείς να μας συμπληρώσουν ανώνυμα ένα σύντομο ερωτηματολόγιο αξιολόγησης, απαντώντας σύντομα σε 4 απλές ερωτήσεις, που αφορούσαν αυτή τη ‘’νέα’’ προσέγγιση Χριστουγεννιάτικης γιορτής!

Έτσι έκλεισε η εορταστική αυτή ημέρα στο νηπιαγωγείο μας κι ευχηθήκαμε το 2017 να συνεχίσουμε με υγεία το ίδιο δημιουργικά…